Een mooie Fender 40th Anniversary Stratocaster Candy Apple Red op de werkbank – en ik vergat jammer genoeg een foto van de hele gitaar te nemen.
Ze is niet meer bespeelbaar: buzz op verschillende plaatsen op de hals.
De oorzaak zijn versleten frets. Soms is het moeilijk te zien met de snaren er op. Bij deze had ik het probleem wat onderschat.
De put in de eerste fret is duidelijk, ook de tweede fret is wat vlakker. Maar deze gitaar is jarenlang bespeeld door een semi-professional en er waren veel frets die heel wat sleet hadden. Wanneer die sleet door het benden veroorzaakt wordt, is die moeilijk zichtbaar – je krijgt dan immers geen put, maar de hele fret slijt weg.
De oplossing is het vlakken van de frets. Dat wil zeggen: alle nog goede frets vijlen tot ze allemaal terug in het vlak liggen – de uiteindelijke hoogte wordt gedicteerd door de meest versleten fret. Mochten enkele frets te erg zijn, dan kunnen die op voorhand vervangen worden, maar dat was in dit geval niet nodig.
Na het vijlen moet de frets terug ‘gekroond’ worden. Dat wil zeggen dat ze terug een ronde kop moeten krijgen, zodat het hoogste punt van de fret in het midden valt. Doe je dat niet, dan klinkt de gitaar vals. Nadat elke fret in vorm gevijld is, worden ze nog geschuurd en gepolijst. Ook het fretbord en alle andere metalen delen worden opgepoetst. Fijne krasjes worden ineens mee uit de lak gepolijst.
Bij dit instrument waren de stelschroefjes in de zadels vastgeroest. Een dag weken met kruipolie loste de roest en het probleem niet op. Gelukkig zijn deze zadels nog nieuw te verkrijgen. Met vlakke frets, een perfecte lage afstelling en helemaal opgepoetst is dit instrument terug een juweeltje.